NIEDOPOWIEDZENIA. Kwiat i pejzaż
Skąd Japonia? Japonia wykiełkowała… Od ziarnka do ziarnka, a stanie się... Japonia. Nie z herbaty, mitów o samurajach, mangi czy harakiri. Nie. Po prostu z ziarenek. Japonię, moją Japonię mam z szacunku dla małych codziennych rzeczy, dla przyjemności słuchania rytmu deszczu, z zachwytu nad drobną roślinką, mrokiem lasu, dla ciszy, którą przynoszą płatki śniegu… Z pokory wobec natury. Z miłości do mgieł i niedopowiedzeń, które każdy zinterpretuje według własnych doświadczeń i wrażliwości.
Agnieszka Strzelecka-Ślęzak
Japonia pojawiła się twórczości artystki w sposób niezamierzony, jakby przypadkiem. A może skutkiem wyższego planu? Szereg drobnych zdarzeń, spostrzeżeń, spotkań splotło się w jeden „pociąg” do Japonii.
Początkiem świadomej fascynacji sztuką Kraju Kwitnącej Wiśni stała się japońska kaligrafia. Dzięki Masakatsu Yoshidzie, który prowadził zajęcia z kaligrafii dla studentów Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi (wtedy jeszcze PWSSP), na które z ciekawością uczęszczała. Kontrast bieli papieru i czerni tuszu, uspokojona głowa i szybki gest. Ziarno zostało zasiane. Później przyszedł czas ceramiki jako terapeutycznej przeciwwagi wobec niedotykalnego świata cyfrowego, w którym artystka pracuje od 1997 roku. Ceramika stała się więc sposobem na relaks i uziemienie. I zostanie, z pewnością, na zawsze. Studiowanie technik rzemiosła, kształtów, zdobień, tworzenie czarek, chawanów, imbryczków do herbaty. Kaligrafia z zajęć z Masakatsu Yoshidą powoli zaczęła wkradać się w ceramikę. Potem był kurs suibokugi (tradycyjny styl malarstwa japońskiego), prowadzony przez Barbarę Yoshidę. Z czasem i tu ceramika ewoluowała. Delikatne porcelanowe czarki stały się tłem dla malarstwa w stylu suibokuga. Od pięknych wypracowanych czareczek do mocno fakturowych wazoników na ikebany. A każda czarka jest tłem dla unikalnej kreacji malarskiej.
Specjalną jakością w twórczości Agnieszki Strzeleckiej-Ślęzak są kwiaty i pejzaż. Kwiat w kulturze zarówno polskiej jak i japońskiej jest czytany jako coś ulotnego i delikatnego, pełen znaczeń i symboliki. Malarstwo japońskie przedstawia kwiaty zwykle w konwencjonalny sposób, który artystka często łamie, aby pokazać indywidualną wrażliwość.
Artystka poszukuje pejzażu w detalu i abstrakcji. Inspiruje się otaczającą przyrodą, botaniką. Ceni szarości, niedopowiedzenia, które pozwalają działać wyobraźni. Pejzaż jest przez nią studiowany i rejestrowany różnymi technikami. Od rysunku ołówkiem poprzez obraz olejny aż do niezwykle syntetycznego ujęcia w suibokudze.
Agnieszka stosuje w swoim malarstwie szeroki wachlarz środków: tusz na papierze, olej na płótnie, akryl na papierze, farby do ceramiki na porcelanie, tlenki manganu, żelaza i kobaltu na glinie. Kryją się za nimi gest, lekkość. Zdaje się, że można malować tak szybko. Ale pod wierzchnią warstwą perfekcji jej prac kryje się wiele, wiele godzin ćwiczeń. Z suibokugi czerpie niebezkrytycznie. Przyjmuje mozolność ćwiczeń i powtórzeń, aby ręka i oko zyskały swobodę przedstawiania rzeczywistości, przefiltrowanej przeze osobistą wrażliwość. Znajduje w niej funkcję ilustracji – pewnego uproszczenia, w celu pokazania idei czy ducha tego, co widzi. Droga na skróty, „sztuczki” w malarstwie suibokuga pozwalają cudownie skrócić czas tworzenia rysunku, czas rejestracji tego co widzi oko. W malarstwie europejskim także stosowano szybki rysunek tuszem, za pomocą piórka (stalówki), wzbogacony o lawowanie, czyli nadawanie walorów za pomocą rozcieńczonego tuszu. Suibokuga, zdaniem Artystki, także do tego nawiązuje.
BIOGRAM ARTYSTKI
Agnieszka Strzelecka-Ślęzak urodziła się w Jeleniej Górze. Obecnie mieszka i tworzy w Łodzi. Jest absolwentką Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Łodzi (obecnie Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. Dyplom summa cum laude obroniła na Wydziale Grafiki i Malarstwa pod kierunkiem prof. Bogusława Balickiego. Od 28 lat pracuje w IT, jako dyrektor artystyczny i grafik. Poza pracą zawodową zajmuje się rysunkiem artystycznym, malarstwem, szczególnie olejnym i akwarelą, a także fotografią. Od 15 lat tworzy ceramikę. Prowadzi warsztaty z malowania techniką suibokugi. Ilustruje także baśnie dla dzieci. Jej prace malarskie, rysunki i ceramika znajdują się w zbiorach prywatnych, zarówno w kraju, jak i za granicą.
Wystawa jest wydarzeniem towarzyszącym programowi XVIII Dni Japońskich, organizowanych przez Klub Yakuomo-Goto oraz Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny UŁ
wernisaż 23.04.2025 r. godz. 18.00
Wystawa będzie dostępna od 23.04 do 30.05.2025 r. w Galerii Uniwersytetu Łódzkiego Wozownia 11, ul. Marii Skłodowskiej-Curie 11.